Bezglutenowe pierogi na naszych koloniach z dietą bezglutenową to już tradycja :). Lepimy je każdego roku i za każdym razem coraz więcej i więcej. W tym roku, w Kudowie-Zdroju, powstało ponad 300 bezglutenowych pierogów z mięsem – i to dużych, a nie malutkich. Dla dzieci z nietolerancją wieprzowiny ulepiłyśmy pierogi z nadzieniem drobiowym, na bazie ciasta z mąki gryczanej. Dla wzbogacenia wartości odżywczych dodałyśmy do obu farszów trochę bezglutenowej kaszy Ciox BIO. Wiele dzieci właśnie na koloniach u Bezglutenowej Mamy po raz pierwszy w życiu je bezglutenowe pierogi, a po wakacjach zachęcają swoje mamy do lepienia. I to jest fantastyczne: dzięki naszym koloniom z dietą bezglutenową dzieci poznają nowe smaki i pozytywniej postrzegają nowy sposób żywienia.

Tradycyjne pierogi bezglutenowe

Lepienie pierogów bezglutenowych to nie lada sztuka i wie o tym każda bezglutenowa mama. A ulepić i ugotować takie pierogi dla 60 zjadaczy?! Dla zespołu Bezglutenowej Mamy to żaden kłopot :). Cztery dziewczyny pracowały przy tym przez 4 godziny. Pierogi bezglutenowe bez jajek dla kolonistów powstały z Mix for Bread Balviten – ciasto jest elastyczne, dzięki czemu można do pierogów włożyć dużo pożywnego farszu. Jak zawsze przygotowałyśmy farsz mięsny: z wieprzowiny, cebuli, czosnku, gotowanych warzyw oraz z porcji bezglutenowej kaszy COIX BIO. Pierogi po ulepieniu zostały wstępnie podgotowane, schowane w lodówce i ugotowane na obiad. Smakowały wybornie w połączeniu ze schłodzonym kefirem. Dzieciom na diecie bezlaktozowej i bezmlecznej podałyśmy zamiast kefiru schłodzoną wodę mineralną Staropolankę z cytryną. Bo na koloniach z Bezglutenową Mamą promujemy nie tylko nowe smaki, ale również zdrowe produkty :).

Pierogi bezglutenowe dla alergików

Ponieważ w grupie kolonijnych dzieci z celiakią i na diecie bezglutenowej był alergik uczulony na wieprzowinę, specjalnie dla niego powsały pierogi z farszem drobiowym. By wyraźnie odznaczały się od pozostałych, dziewczyny ulepiły gryczane pierogi bezglutenowe – z bezglutenowej mąki gryczanej oraz skrobi z tapioki. Po ugotowaniu były ciemniejsze, a więc łatwe do odróżenienia. Smakowały wybornie, chętnie sięgali po nie kolonijni wychowawcy :).