Dzięki zaprzyjaźnionej rodzinie bezglutenowej z Leszna, od kilku dni mam codzienne dostawy świeżego soku z brzozy. A dziś wczesnym rankiem mogłam na własne oczy zobaczyć miejsce, z którego Jacek pozyskuje życiodajny napój. Jego „plantacja” liczy kilkadziesiąt drzewek, ale sok pobierany jest tylko z kilku.
- Wczesną wiosną w brzozie nawierca się otworek – relacjonuje Jacek – Wsuwa się do niego wężyk, którego drugi koniec ląduje w butli z przewierconą nakrętką. Sok spływa do butelki czasem bardzo silnym strumieniem, kiedy indziej kapie po kropelce. Średnio z jednego drzewa pozyskuje się 3-5 litrów na dobę.
Sok z brzozy zbierany o poranku jest zimny i bardziej klarowny, a ten zbierany wieczorem jest lekko mętny i ma nieco wyższą temperaturę. Sok brzozowy ma bardzo krótki termin przydatności do spożycia. Przechowywany w lodówce zachowuje świeżość i najlepsze składniki przez około 1-3 dni. Można go również zakonserwować miodem – wtedy w lodówce przetrwa o wiele dłużej.
Zdradzę Wam, że Jacek, miłośnik medycyny naturalnej, każdego ranka i wieczora niczym kurier EKO krąży ze swym cudownym napojem po okolicy i obdarowuje przyjaciół i znajomych pięciolitrowymi butelkami. Po prostu dzwoni i pyta:
Każdy che :). A co się dzieje z brzozą, gdy ociepli się i soki nie tryskają już tak intensywnie? Demontuje się rurki i butelki, a otworek w drzewie zaślepia się kołeczkiem. Następnego roku nawierca się drzewo w innym miejscu.
Blog
