Dyskryminacja dziecka z celiakią w przedszkolu: kompot zamiast żurku i ciasta

Czy skończy się dyskryminacja dzieci z celiakią w przedszkolach?

Tę historię (zdjęcie poniżej) opisała Eliza, mama 6-latka z celiakią, w poście w Grupie Bezglutenowa Mama. Opowieść wywołała oburzenie i lawinę komentarzy. 

Inne mamy pisały, że dyskryminacja dzieci z celiakią i na diecie bezglutenowej to nadal codzienność w przedszkolach. 

Personelowi brakuje empatii, wiedzy i komunikacji z rodzicami. Ale wszyscy mamy szansę to zmieniać. Podpowiadam, jak to zrobić. 

Post Elizy wywołał lawinę komentarzy. To dowód, że problem jest znany w całej Polsce, ale i Europie. By poznać komentarze, zapiszcie się do Grupy Bezglutenowa Mama.

Wybrane komentarze pod postem Elizy, mamy 6-latka celiakią

• IZABELA: "Tulę mocno, niestety jak sami wcześniej nie pytamy to tak to wygląda. Ja też już czekam tylko żeby syn skończył podstawówkę bo od kiedy Pani wychowawczyni się zmieniła w 4 klasie to wyjścia są np. do McDonalda i syn nie chce chodzić bo raz mu odmówili sprzedania samego kotleta, a Pani nie wsparła go. Wycieczki są wybierane do miejsc gdzie nie ma szans na obiad bg itp. Ostatnio miała być wycieczka gdzieś gdzie za obiad miała bym zapłacić dodatkowo 50zl za to żeby był przygotowany bg."
• MONIKA: "ja jestem stara baba a było mi przykro jak na urodzinach wujka mogłam dziubnąć tylko winogrona i orzeszki a wszyscy zajadali się ciastami i tortem ... biedne dziecko".
• DOMINIKA: "Mega przykre... cieszę się że trafiamy na nauczycielki które biorą do serca to co dziecko może przeżywać z powodu wykluczenia i nie pozwalają na takie sytuacje. W czerwcu moja 10 latka jedzie na 2 dyniową wycieczkę, której nocleg był szukany właśnie pod kątem możliwości bezpiecznej diety bezglutenowej".
• PAULINA: " Moja córka wczoraj dostała paczkę na zająca z glutenowymi słodyczami."
• MAGDA: "Polecam porozmawianie z wychowawczynią i przyniesienie do przedszkola/szkoły własnych słodyczy do specjalnego pudełka. Kiedy inne dzieci będą zajadały się jakąś niespodzianką, to zawsze pod ręką będzie alternatywa. Szczególnie na spontaniczne okazje."
• ASIA: " Będę szczera, więc proszę nie krzyczeć .. Pani olała po całości sytuację, co to za tłumaczenie że " zupełnie wyleciało jej z głowy " . Skoro zawsze pamiętali, a to pierwsza taka sytuacja ,to nie ma tłumaczenia ..wstyd dla pani wychowawczyni oraz całego przedszkola. Dziecko jak zapisujemy do placówki, zgłaszamy że ma i to, że nie może tego i tego i to jest nieee !!! dopuszczalne żeby ktoś zapomniał !!! Poszła bym do dyrektora i sprawy na pewno tak nie zostawiła . Choćby po to, żeby zaraz na dzień dziecka pani znów nie zapomniała !!
• MONIKA: "Dobrym rozwiązaniem jest zaniesienie do placówki coś słodkiego lub słonego co syn lubi, zapakowanego fabrycznie na zapas w takich sytuacjach. Niemniej jednak bardzo mi przykro, że taka sytuacja miała miejsce! Porozmawiaj, wytłumacz, zapytaj o jego uczucia i może uda się to jednak jakoś wynagrodzić chociaż by czymś wspólnym w domu:-)"
• MARTA: "Pamiętam jak moja córka w poprzednim przedszkolu siedziała przy wigilijnym stole- miała na talerzyku tylko wafle ryżowe i biszkopty. Dzieci na stole słodycze, ciasta, potrawy wigilijne. Pytałam przed wigilią, czy mam coś przygotować to pani mnie zapewniała, że nie, że o wszystkim wiedzą i pamiętają. Już potem nie ufałam i w ostateczności zmieniliśmy przedszkole."
• ELA: "Ja sama choruję od 8 lat, córki teraz prawie dorosłe. Tak bardzo się cieszę, że nie muszą przez to przechodzić. Zrozumienie, choćby w rodzinie prawie zerowe. Podziwiam bardzo wszystkich rodziców, dzieci mających celiakię, w ogóle mnie nie dziwi, że panią to poruszyło, też nie chciała bym żeby moje dziecko było rozczarowane, smutne, sama wiem jak ja się czuję. Na myśl o dziecku serce pęka."
• JOLA: "Pracuję w przedszkolu jako nauczyciel, mam celiakię, mam też dzieci z alergiami i na wytłumaczenie Wam tej trudnej sytuacji powiem Wam, że w przedszkolu jest baaaardzo dużo spraw na które musimy zwrócić uwagę, i jako że nauczyciel też człowiek i że ma swoje problemy , on też może coś przeoczyć, taki czynnik ludzki, myślę, że nauczyciel powinien mieć taką szufladkę dlatego dziecka na taki wypadek, coś co dziecku podać, warto porozmawiać z nauczycielką."
• KAROLINA: " Przechodziłam to z dziećmi. Zdecydowałam się zostać skarbnikiem i teraz mam kontrolę nad zakupami bo tak mogłaś gadać i prosić, a na koniec i tak swoje robili."
• JUSTYNA: "Mój syn został nakarmiony normalnym jedzeniem z glutenem , oczywiście po cichu, wszystko wyszło na zdjęciach, które później szkoła udostępniła. Pani wychowawczyni nie rozumiała moich pretensji, przecież " zjadł tylko troszeczkę, nic mu się nie stanie " ...... Jak zwykle ciemnogród...."
• KAROLINA: "Mieszkam w de. Odkąd mamy diagnozę przy każdych urodzinach kolegów z grupy córki przynajmniej tydzień wcześniej mamy karteczkę w plecaku córki żeby wrzucić jej coś słodkiego do plecaczka tego dnia. Jeśli jest jakieś gotowanie w przedszkolu czy inna "jedzeniowa atrakcja" pytają, co z danych produktów córka może zjeść. Także myślę, że dla chcącego nic trudnego.. może poproś o rozpiskę na rok szkolny, kiedy są jakieś takie sytuacje albo urodziny dzieciaków. Panie mają na pewno taki plan na cały rok."
• EWELINA: "Niestety, mogę wypowiedzieć się z perspektywy nauczycielki w przedszkolu. Kilka lat temu, pracowałam w placówce, która nie życzyła sobie, aby dzieci wnosiły do jedzenia coś z zewnątrz, zapewniając, ze wszystkie wykluczenia, alergie i diety będą uwzględnione… Niestety. Miałam chłopca bezmlecznego, bezglutenowego… Kuchnia wiecznie o nim zapominała, każdy posiłek to był wywiad z mojej strony, czy aby nie ma nic „nielegalnego” w daniu. Nigdy, ale to podkreślam nigdy nie zrobiły mu osobnego posiłku. Jak dzieci mielonego, to on mięso na którym gotowały zupę, jak podwieczorek to suchy wafel ryżowy. Moje serce nie mogło tego znieść, a umysł pojąć jak można być tak ograniczonym. Proszę mi uwierzyć, że chodziłyśmy z koleżanka do kuchni w porze podwieczorku jak one już wychodziły z pracy i dosłownie, kradłyśmy dla niego owoce np… W szafce miałyśmy zakupione na własna rękę bezglutenowe i bezmleczne rzeczy typu ciasteczka i jak kuchnia nawaliła, to wyciągaliśmy asa z rękawa. Rozmowy z dyrekcja nic nie dawały. A panie z kuchni, no cóż… nie miały absolutnie pojęcia o tym co to dieta bez glutenu. Nikt nie pokusił się o wysłanie ich np. na szkolenie… Ale co tu dużo mówić…muzułmańskie dzieci jadły wieprzowinę, a rodzicom mówiono, ze jadły indyka… Tak dyskryminacja jest i niestety będzie. Przeraża mnie fakt, ze moje dziecko zmaga się z tym samym problemem i może nie spotkać na swojej drodze cioć, które w jego imieniu zadbają o jego zdrowie i komfort. "
• MAGDA: "Niestety tak jest w przedszkolu i szkole, chyba, że rodzic dziecka bezglutenowego włączy się w przygotowania i pomyśli o dzieciach z alergiami/ nietolerancjami. Dyskryminacja jest i nikt niczego złego w tym nie widzi poza osobami nią dotkniętymi. Gdy syn po niedotrzymaniu diety bg przez ośrodek wylądował po wycieczce szkolnej na SORze, dopiero wtedy szkoła zwróciła uwagę na to, jak ważne jest zapewnienie diety i przed następnym wyjazdem sama dokonywała takiej weryfikacji. Szkoda, że dopiero w ósmej klasie. W liceum pewnie do tego etapu nie doczekamy, bo trwa tylko 4 lata... I pomyśleć, że w krajach Europy Zachodniej pytanie o alergie/nietolerancje jest na porządku dziennym i nikogo nie dziwi"
• EWA: "Mój kiedyś miał pusty talerz by nie było że nic nie dostał a dzieci zajadały gofry z bitą śmietaną, jak to zobaczyłam myślałam że mi serce pełnię bo gofry są ulubioną potrawą mojego dziecka."
• ANNA: "Chciałabym dodać coś optymistycznego i powiedzieć, że jest również dużo osób podchodzących z empatią dla celiaków. Ostatnio pozytywnie zaskoczyła mnie taka sytuacja. Moja córka chodzi do pierwszej klasy szkoły podstawowej i została zaproszona na urodziny koleżanki na których była prawie cała klasa. Mama jubilatki kupiła dla mojej córki ciasto tortowe bezglutenowe, żeby też zjadła jak inne dzieci torta. W tej klasie zupełnie nie czuje się inna z powodu swojej choroby, dzieci wiedzą, że jest na diecie bezglutenowej"
• JUSTYNA: "Z własnego doświadczenia wiem jak to boli... 😟 Ja też na początku w przedszkolu syna miałam takie przychody. Teraz zawsze przygotowujemy coś bezglutenowego dla wszystkich żeby syn nie miał czegoś innego niż wszyscy. Prawda jest taka, że jak samemu się czegoś nie zorganizuje na takich przyjęciach to nie ma co liczyć na nauczycieli czy innych rodziców. Niestety na polskim stole króluje gluten i cukier, ciężko to zmienić."
• MAGDA: "To smutne, ale z drugiej strony rodzice na 100% byli poinformowani w jaki dzień odbywa się Wielkanoc w przedszkolu, więc trzeba było coś dziecku przygotować. Jestem zarówno mamą celiaczki jak i nauczycielem przedszkolnym- proszę mi wierzyć, że mając pod opieką ok 25 dzieci zdarza się o czymś zapomnieć. Mając dziecko z celiakią muszę pamiętać i zawsze dbać o to by moje dziecko nie czuło się gorsze czy pominięte. To mój obowiązek aby o to zadbać, nie czekając na info od nauczyciela. Inna sprawa gdyby Rodzic nie wiedział o jakimś wydarzeniu, na którym będzie poczęstunek nieodpowiedni dla celiaka - wtedy można mieć żal do nauczyciela.
• JO: " Ja myślę, że to chodzi też o coś innego... Każdy kto nie miał styczności z Celiakią, myśli że to jest jakiś wymysł. Wymysł jakiejś Mamy i oni mają to gdzieś ,nie robią nic ,nie trzymają się standardów bo tak jest im łatwiej. Ludzie nie zdają sobie chyba sprawy z tego że to nie jest wymysł tylko CHOROBA.W dodatku choroba na całe życie. Tak mało się o tej celiakii mówi, i to powinno się zmienić!!!Szkoda tych naszych dzieci."
•