Jednym z popularniejszych prezentów na dzień kobiet są ciasteczka Rafaello.
Bezglutenowe mamy, córki i wnuczki – Broń Boże ich nie przyjmujcie :). Skład kokosowych kuleczek nie zostawia złudzeń: ten produkt nie jest dla nas. Zamiast wmawiać sobie, że to niedobre i tuczące, zaskoczmy naszych mężczyzn. Oto przepis na proste i przepyszne, bezglutenowe rafaello!
Składniki:
– 2 szklanki bezglutenowej mąki uniwersalnej (np. Jizerka, Glutenex);
– 1,5 szklanki cukru (by oszczędzać jelita i trzustkę, daję 1 szklankę);
– łyżeczka proszku do pieczenia;
– 2 opakowania cukru waniliowego;
– 4 jajka;
– szklanka oleju;
– szklanka wiórków kokosowych;
– śmietana 30 lub 36%;
– trochę mleka;
Do miski wsypałam szklankę wiórków kokosowych (kolorowych i białych), pół szklanki cukru, 1 cukier waniliowy. Wymieszałam. Mniej niż połową tej mieszanki posypałam dno blaszki wyłożonej papierem do pieczenia.
Mikserem ubiłam jajka, pozostały cukier (wraz z waniliowym) na puszystą masę. Dodałam mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia oraz olej. Nastawiłam piekarnik na 170 stopni C.
Oryginalny przepis, pochodzący od firmy Jizerske Pekarne, podaje w tym miejscu: „jeśli ciasto jest zbyt gęste, dodać mleka ile trzeba”. Wymieszać.
No to dodałam… ale chyba nie tyle, ile trzeba, o czym za chwilę :).
Masę wlałam do foremki wysypanej wiórkami, posypałam pozostałą mieszanką kokosową.
Dzieci nie przepadają za plackami, ale bezglutenowe muffinki, mini-babeczki, to co innego :). Odrobinę ciasta włożyłam więc do maleńkich, aluminiowych foremek, wysypanych wiórkami. Do środka każdej babeczki włożyłam po orzechu laskowym, wierzch posypałam wiórkami.
Dużą formę oraz babeczki wstawiłam do nagrzanego piekarnika na 35-40 minut.
Przepis zalecał, by gorące ciasto polać ubitą śmietaną. Wolałam jednak poczekać, aż rafaello wystygnie.
Po godzinie nadszedł długo oczekiwany moment: rozkrojenie ciasta. Klops. Zakalec, jakiego w życiu nie widziałam… Ale w smaku – r e w e l a c j a!
Chrupiące wiórki, rozbrajająca słodycz i zapach prawdziwego rafaello. Mimo zakalca nikt ze zjadaczy nie narzekał :).
Za to babeczki wyszły wyśmienite w każdym calu! Puszyste, wyrośnięte, z orzechową niespodzianką. Zniknęły w mig z dziecięcych talerzyków.
A ja zachodzę w głowę, skąd ten zakalec? Za mało lub za dużo mleka? Niewłaściwa temperatura pieczenia? Proszę o porady :).
Wiem za to, co zagwarantuje sukces w dniu kobiet. Rafaello upiekę w formie muffinek!
A gdyby ktoś z celiakią marzył jednak o sklepowych Rafaello, podaję ich skład: suszony kokos, cukier, olej roślinny, odtłuszczone mleko w proszku, tłuszcze roślinne, cały migdał, mąka pszenna, serwatka w proszku, aromaty, emulgator (lecytyna sojowa), mąka żytnia, substancja spulchniająca (wodorowęglan sodu), sól. Czy to pasuje to diety bezglutenowej? ;)
Fot. Bogdan Marciniak oraz autorka
Blog
KOMENTARZE